Cape Farewell
30 januari 2014 - Marahau, Nieuw-Zeeland
Jullie zullen wel denken, 3 verslagen achter elkaar? We hebben nu weer eens internet, hadden het gister al moeten hebben, maar de WiFi op de camping was kaduuk. Is vandaag weer gemaakt, gelukkig. Foto's uploaden lukt helaas nog niet zo best. Ga ik zo liggend in ons tentje proberen,
Nog vergeten te vertellen dat we gisteren met onze wandeling prachtig, zoniet schitterend weer hadden. Een strak blauwe lucht en ong. 28C. Bofkonten! Vandaag hadden we ook weer dat prachtige weer. Heel goed insmeren want verbranden doe je hier supersnel.
Na nog een extra nachtje op deze camping te hebben bijgeboekt zijn we nog verder naar het Noorden gereden, naar Cape Farewell! Deze naam is aan deze plaats gegeven door kapitein James Cook in 1770. Het was het laatste stukje land van NZ dat hij zag voordat zijn schip huiswaarts keerde.
We moeten eerst een pas over om in de Golden Bay area te komen en rijden dus weer heel wat haarspeldbochten met wederom prachtige uitzichten. Het rijden in NZ blijft prachtig en zeker zeer de moeite waard.
Na 2 uurtjes rijden, trekken we de wandelschoenen aan om naar de klif te wandelen. Er staan nog 2 auto's op de parkeerplaats en dus is het hier heel rustig.cape Farewell is een prachtige steile rotsklif die hoog uit de azuurblauwe zee opstijgt. Het land eromheen zijn groene heuvels, waar de schapen op lopen te grazen. Wat een serene rust hier. Dan lopen we nog even verder en hoger voor wat fraaie uitzichtspunten en foto's. We blijven maar fotograferen! Het is allemaal zo mooi.
We rijden een stukje verder over de hier onverharde weg naar Wharariki Beach. Vanaf de parkeerplaats is het 20 min. Lopen naar het strand, maar oh oh wat is het hier toch ook weer mooi! Een heel breed strand, want het is eb, strekt zich voor ons uit als we de duinpan over lopen. Het strand is omgeven door rotsen en vlak voor de kust steken ook enkele hoge rotsen uit de zee vandaan. We wandelen langs het water en daar ligt zomaar op het strand een moeder zeehond met haar jong. Wat is de natuur hier toch mooi. Op dit hele grote strand zijn misschien 50 mensen, maar ze laten de beesten lekker met rust, zoals het hoort! Even verder weer een zeehond, maar deze zit als een koning op zijn rots. Daarna gaan we zelf nog wat grotten verkennen die bij vloed onder water staan.
Om 17:30 rijden we terug naar de camping, waar het internet weer aangesloten is. Hoera!
Zo lekker slapen!
Bedankt voor jullie leuke reacties!
Groetjes, Tine
Heb net 3 berichtjes achter elkaar gelezen. Ben wel een beetje jaloers op de temperaturen die je noemt. Het is hier behoorlijk fris. Hoor net van Piet Paulusma dat we zelfs kans op ijzel hebben. Heel veel wandelplezier!
Groetjes Simone.